Historia Pedagogiki Waldorfskiej we Wrocławiu



Historia pedagogiki waldorfskiej a ściślej szkoły waldorfskiej we Wrocławiu sięga czasów przedwojennych, czyli dawnego Breslau. Opierając się na przekazie ustnym Johannesa Hornera



- wykładowcy PSEN na Uniwersytecie Warszawskim (który jest jednocześnie absolwentem przedwojennej wrocławskiej szkoły), jak i artykule, który ukazał się w "Schlesischen Kulturspiegel" 40. Jahrgang 2005 Würzburg 4 / 05  Oktober/Dezember (patrz odnośnik Freie Waldorfschule Breslau) - to pierwsza szkoła waldorfska we Wrocławiu została założona 24.04.1930 r. Szkoła wówczas liczyła 55 uczniów i mieściła się w parku szczytnickim.



Następnie w 1933 roku szkoła przeniosła sie do kamienicy przy dzisiejszej ul.Energetycznej i w momencie przejęcia władzy przez nazistów szkoła zaczęła „obumierać”, ponieważ hitlerowcy zabronili przyjmowania nowych uczniów i tworzenia nowych klas.Warto tez dodać ze Wrocławska szkoła po pierwszej w Stuttgarcie i następnych w Hamburgu, Essen, Berlinie, Hannoverze, Dreźnie i Kassel była w kolejności ósmą powstałą szkołą waldorfską na świecie.
Impuls do założenia tej szkoły dał przyjazd w 1924 roku samego inicjatora tej pedagogiki Rudolfa Steinera,



który to właśnie w tym roku będąc w Kobierzycach wygłosił tez pierwsze wykłady na temat uprawy biodynamicznej - ekologicznej, i tym samym tez w Kobierzycach przyczynił się do powstania pierwszego gospodarstwa biodynamicznego na świecie.





Z kolei pierwszym lekarzem we wrocławskiej szkole był światowej sławy lekarz Dr. med. Karl König




– prowadzący jednocześnie w tym samym czasie ośrodek rehablitacyjno-terapeutyczny dla niepełnosprawnych w Żółkiewce (Pilgramshain) pod Strzegomiem, a także późniejszy założyciel tzw. słynnego także na rzecz niepełnosprawnych ruchu camphillowskiego (Camphill Communities).



Tak wiec ironicznie można by powiedzieć że we Wrocławiu istniała pierwsza szkoła waldorfska "w Polsce".


tekst:Tomasz Niewiadomy